Chichot Historii – Bożena M. Dołęgowska-Wysocka

Miałam dzisiaj smutny moment, gdy przypadkiem odkryłam w internecie forum byłych pracowników PZU, którzy komentowali wybór Andrzej Klesyka na Człowieka Roku Ubezpieczeń 2010. Nie przebierali w słowach – anonimowi rzecz jasna – odsądzili od czci i wiary i swego b. prezesa, i „Gazetę Ubezpieczeniową” pospołu. Pewnie nie ma na to rady, wolność to wolność. Tylko Wielki Architekt zmierzy kiedyś nasze ziemskie winy i zasługi. Tyle mogę, że napisać mogę, że mi przykro… No i mogę przytoczyć stare przysłowie, pewnie arabskie, boć u nas karawan nie ma: Psy szczekają, karawana jedzie dalej.

Andrzej Klesyk, prezes PZU będzie miał co robić przez najbliższe 3 lata. W PZU, bo go wybrano na prezesa. Mówiąc szczerze – cieszę się autentycznie. Gdy wręczałam mu portret jako nagrodę dla Człowieka Roku Ubezpieczeń 2010 powiedziałam, że mam dobrą rękę i z moimi laureatami nigdy nic złego sie nie dzieje. Pewnie, że trochę szarżowałam, ale tylko trochę, bo sprawdziło się 🙂 Ufffff!